پروپوزال گفتاردرمانی بررسي تاثير روش درماني افزايش تدريجي طول و پيچيدگي گفتار ( (GILCUبر كاهش ناروان

دانلود ورد با موضوع پروپوزال گفتاردرمانی بررسي تاثير روش درماني افزايش تدريجي طول و پيچيدگي گفتار ( (GILCUبر كاهش نارواني گفتار كودكان دبستاني 11- 6 سال مبتلا به لکنت دارای 28 صفحه و با فرمت .doc و قابل ویرایش و آماده برای ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس می باشد.

 

تعداد صفحه : 28 صفحه
فرمت فایل: ورد .doc و قابل ویرایش
آماده برای : ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس

 

قسمتی از متن نمونه:

دانلود نمونه پروپوزال گفتاردرمانی بررسي تاثير روش درماني افزايش تدريجي طول و پيچيدگي گفتار ( ( GILC U بر كاهش نارواني گفتار كودكان دبستاني 11- 6 سال مبتلا به لکنت مقدمه گفتار و زبان كارآمد ترين راه ارتباطي ميان انسان هاست. اين شيوه ارتباطي در صورت دارا بودن ويژگي هاي خاص مي تواند نقش خود را به طور مؤثر ايفا كند. هريك از اين ويژگي ها ممكن است جداگانه يا با هم به دلايل مختلف دچار آسيب هايي به درجات گوناگون شوند و مسير ارتباطي انسان را مختل نمايند. يكي از شايعترين اين اختلالات، لكنت است(1). هرگونه اختلال درتداوم، سرعت، سهولت در توليد، برنامه ريزي، ريتم گفتاري و يا تركيبي از اين عوامل باعث ايجاد پديده اي به نام نارواني يا لكنت خواهد شد. به عبارتي ديگر هرگونه از هم گسيختگي و آشفتگي جريان طبيعي گفتار، منجر به لكنت مي گردد(2). ون- رايپر(1982) . Van Raiper بر اين باور است، لكنت زماني پديد مي آيد كه در جريان طبيعي گفتار، وقفه اي ناگهاني و غير طبيعي به واسطه تكرار، كشيده گويي، به ميان اندازي و قفل شدن دهان در هر كدام از سطوح صدا، هجا، كلمه و حتي عبارات، ايجاد شده و بعضاً با "رفتارهاي وابسته .Associated Behaviours "همراه است(3). لكنت يك اختلال رايج در دوران كودكي است. اين اختلال اكثر گفتاردرمانگراني را كه در حيطه كودكان فعاليت مي كنند، نگران نموده و به چالش مي اندازد. آمارها نشان مي دهد كه از هر صد كودكي كه به مدرسه مي روند، يك كودك لكنت مي نمايد(4). يكي از مواردي كه ذهن محققين را به خود مشغول ساخته، ارتباط عوامل زباني با بروز لكنت مي باشدكه در سطوح آواشناختي و واج شناختي، نحو و معنا شناختي است. به عبارتي فرض بر اين است كه ويژگي هاي واژه ها و طول گفته ها در هنگام بيان مي تواند احتمال بروز لكنت را افزايش دهد(5). متغير بودن ميزان نارواني گفتار به دنبال تغييرات بر روي ويژگي هاي واژه ها، نقش و اثر مهمي در درمان لكنت دارد(6). از آنجا كه لكنت يك اختلال عصبي-رشدي . Neuro-developmental است، بنابراين هرچه كودكان در سن پايين تر درمان شوند، بهتر به درمان پاسخ مي دهند. براي گروه كودكان دبستاني نيز حياتي است تا مؤثر ترين درمان را قبل از آنكه لكنت آنها پايدار شود، دريافت دارند(7). كودكاني كه همزمان با بزرگ شدن، همچنان به لكنتشان ادامه مي دهند مجبورند در مقابل آسيب هايي از جمله برهم خوردگي غير ارادي گفتار و مسايلي همراه از قبيل پريشاني، شكست، شرمندگي، نگراني و اجتناب اجتماعي مقابله نمايند. يكي از نگراني هاي بزرگ در تحقيق اخير اين است كه هزاران كودك در خطر اين مسايل مي باشند. بسياري از كودكاني كه لكنت مي نمايند در طول زمان از نظر رواني و اجتماعي ضعيف خواهند شد. براي همين دلايل، ضروري است كه درمان هاي مؤثري را براي كودكان دبستاني ترتيب داد تا اثر هر آسيب احتمالي را كاهش داد(1). رويكرد هاي رفتاري سالهاست كه به طور فزاينده متداول شده و مورد پذيرش قرار گرفته اند و اين امر مي تواند به اين دليل باشد كه فنون مورد استفاده عمدتاً بطور مستقيم از اصول شناخته شده رفتار انسان ريشه گرفته اند و توسط شواهد آزمايشگاهي و آزمايش هاي ميداني به طور دقيق تر حمايت شده اند(8) . يكي از روش هاي درماني مستقيم كه براي درمان لكنت كودكان در سنين دبستان به كار مي رود، رويكرد افزايش تدريجي طول و پيچيدگي گفتار GILCU ) ) است. اين رويكرد شامل 54 گام است كه بسيار دقيق كنترل شده و منسجم در طول سه مرحله ايجاد 1 . ...